[piping walang kamay] maaari mo ba akong basahin?

mausok

mainit

maalikabok

...sa karimlan ng gabi

iisipin mo ba na akong nakatindig

sa likha ng kalikasan ay bulag

o kaya ay piping saksi

o marahil nga na ako'y bingi

ano nga ba para sa iyo itong sinasabi?

sa bawat titik na nagkalat

ang sagot ba'y iyong nahagilap?

mainam pa na sa bangketa umidlip

mahiga sa papag ng galit

maaari ding maglamyerda

gumulong sa mga damuhan ng pagdurusa

ang usok

ang ingay

ang ilaw

ang masa

ikaw

oo

kailan ka lalahok

kailan ka hahalo sa rekado ng pakikibaka

medyo gutom na nga ako

batid ko ganoon ka din

nauuhaw din naman

itong puso

na mahalin

kahit itong mga mata

kung alam mo lang

kung gaanong hinahanap ka

marinig mo kaya

itong pagtibok ng puso?

na sa bawat pagtambol

at pagragasa ng dugo sa mga ugat

ikaw ang nais iguhit

ang nais kulayan

ng pakikibaka ng mamamayang

ating ipinaglalaban

sandali medyo lumalalim na

mabuti pang

mahimpil muna

sa puntong to

paalam na

hanggang sa muli

*gawa ko ito...

sana magustuhan mo.(,")

[rommel dinglasan] aktibista

nakakataba ng puso.
pumatak ang luha.
salamat sa iyo kaibigan.

AKTIBISTA
-Rommel Dinglasan

… at sa lansangan, mas pinili mong manahan
Dala ang mga plaka, sigaw mo ay katarungan
Kapakanan ng nakararami, laman ng iyong isipan
Karapatan ng mamamayan, pilit mong ipinaglalaban
Sa iyong duwelo, boses ang puhunan
Tanging iniisip, maiparating sa pamahalaan
Ang problema ng bansa, at hinaing nitong bayan
Na lalong pinalalala ng mga uhaw sa kapangyarihan
Sa iyo’y walang puwang, ang anumang katiwalian
Ang kaban ng bayan, kamo’y para sa mamamayan
Mga buwaya sa pamahalaan, iyong kinakalaban
Walang pakialam, buhay ma’y malagay sa alangan
Sa mga ugat mo’y dumadaloy, ang dugong makabayan
Kakayahan ng kababayan, mas angat sa dayuhan
Ang tanging hiling lamang, ay suporta ng pamahalaan
At galing ng Pilipino, ay mapapatunayan
Ang nakaraan ng bayan, ay lagi sa kamalayan
Isang bukas na aklat, na hindi malilimutan
Kagitingan ng mga bayani, na buhay ang pinuhunan
At pagdanak ng dugo, para sa hangad na kalayaan
Kaya’t ngayon ay kinakalampag, itong ating pamahalaan
Pilit pinapaalala, ang masalimuot na nakaraan
Taginting ng batingaw, ginigising ang pamunuan
Ang pagpapapagamit sa dayuhan, sadyang walang patutunguhan
“Prinsipyo ay buhay,” ang nakaukit sa isipan
At ang dignidad, ay higit pa sa kayamanan
Bitbit kahit saan, ang tunay na karunungan
Ang mulat na isipan, at pag – ibig sa bayan
Ikaw nga ang boses, nitong ating bayan
Mapanuri mong mga mata, ay dapat na tularan
Hindi patitinag, kahit na kay kamatayan
Buhay ay iaalay, basta’t para sa mamamayan


*salamat rommel sa tulang ito.
luha.galak.ano pa ba ang dapat kong sabihin.siguro di maipaliwanag ng mga salita ang pagkagulat at ang karangalan na gawan ng isang akda ng isang kaibigan.
maraming salamat bok!