[piping walang kamay] ang mawalan nga kaya ng tahanan ang kanilang pinili?

naglalakad ako sa kahabaan ng C.M. Recto sa Maynila

naghahanap ako ng makakainang karenderya

nagbabakasakali kahit pasado alas-onse na ng gabi

doon na lamang kasi kakasya ang aking pambili

medyo huli na natapos ang isang gawain at nalimot ang sarili

at mauling nagreklamo ang sikmurang kumakalam

humuhiyaw na ang mga bituka sa loob ng aking tiyan

sa aking paglingon-lingon habang naglalakad 

hindi nakalagpas sa aking paningin ang pag-usad

nitong isang karitong tulak-tulak ng isang mama

at sa loob nito ang kanyang mag-iina

may sanggol na pumapalahaw sa pag-iyak

kahit sinisikap na patahanin ng susong nakapasak

mula sa inang kung iyong makita labis ang pagkayayat

bumuwelo na si tatay upang iparada sa isang tabi

ang mahabang karitong akin na ring masasabi

tahanang kanilang gamit upang doon iraos ang gabi

at ihimlay ang mga katawang pagal at naghahanap ng garahe

hindi ko maiwasang malungkot at matanong sa sarili

ang mawalan nga kaya ng tahanan ang kanilang pinili?

iyong nakahimpil sa lupa, may bubungan at haligi

may pintuan at bintana at kahit papaano may kisame

bakit nga kaya ganoon ang kanilang sinapit?

sisikapin kong marinig ang kanilang kwento

...sa aking pagbabalik.

hahanap muna ako nang kainang magtatawid

sa gutom na kanina pa inirereklamong mapatid

*ang tula ay makikita din sa facebook
ang larawan ay mula sa pinoyphotography.org

[maria baleriz liwanag] masisisi mo ba silang magbenta ng sarili?

maliit ang perang laan para sa mga kolehiyo at paaralan

ganun din sa mga institusyong pangkalusugan

paano mapapangalagaan ang batayang karapatan

nitong mga mamamayang binubusog ng kahirapan

sanhi ng labis na pagsasamantala nitong mga naghahari-harian

napakaraming walang trabaho sa paligid

kaya problema maging ang iinuming tubig

samu't-saring tao ang nagtatangka sa mga lansangan

bakasakaling mahanap nila ang magiging puhunan

upang makapagsimula ng kabuhayan

kahit halos magkandautang-utang na ang kalagayan

at ang sasahurin ay tila limos na lamang

kumpara sa tubo at ganansya ng mga may-ari

at ng mga pulitikong mukha na ding mga pari

titiisin ang lahat ng sakripisyong dapat pagdaanan

kahit ang hitsura ay pumila na ang haba ay mula quirino grandstand

hanggang doon sa monumento ni Bonifacio sa Caloocan

dadaigin pa nila ang nakagapos ang mga kamay

sa tiyagang maglakad kahit ang mga paa'y nangangalay 

hindi mo din masisisi kung may kumapit na sa bente-nuebe

at maghanap ng mabibiktima sa pusikit na gabi

o kaya naman sanhi ng kagipitan sa mga gameshow sumasali

pero iyo ba silang masisisi

kung dumulo na sila sa pagbebenta ng sarili?

masisisi mo ba sila matuwid na presidente?

*itong tula ay maaari ding makita sa facebook