sa murang gulang nila ngayon
nakasanayan na nilang matulog ng gutom
sa murang gulang nila ngayon
maaga silang namulat sa marahas
na demolisyon
naransang matulog sa gilid ng kalsada
kung saan niyayakap sila ng lamig
at pagdurusa
nasaksihan ang eksenang animo'y bugbugan sa pelikula
narinig ang mga talumpating napakayaman sa pagmumura
napakabata pa nila
pero sa bawat bitaw ng mga kataga
tila kausap ko'y
puno ng karanasang nakasalamuha
napakatatag kung mangusap
at sa tinig niya mismo mahihinuha
kahit animo'y ibig umiyak
katatagan pa din ang ipinapakita
turuan mo ako
kung paano ba ang maging matatag
turuan mo ako
kung paano pigilan ang mga luha na wag pumatak
turan mo akong ngumiti
sa kabila ng paghihirap
turuan mo akong humarap
sa sakripisyo't pighati
turuan mo akong 'wag magsawa
at lalo't higit
turuan mo akong bumalik
sa pagkabata
sa panahong tila ang mabigat lang
ay kung paano ang galos at sugat
maghihilom agad
kaysa sa pilat ng ngayon
kay lalim ng ukang nilikha
ng pambubusabos ng mga dayo sa atin:
sa sariling lupa ay mga alipin.
ang larawan ay mula sa fineart america
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento