tanggapin mo ako

kung ibig mo naman makilala ako
'di mo kailangang lampasan ang guhit sa aking balat
marahil sapat na malaman mo lang ang talambuhay ng bawat kong pilat
at yakapin mo pa din ako sa gitna ng aking mga kakulangan at sugat

samahan ako sa pag-ahon at pagsisid
doon sa masalimuot na laot ng tunggalian at pangarap
at sana
sana
sabay tayong umahon mula sa pangamba

tanggapin mo ako hindi sa aking ganda
kundi sa aking pagkukulang at kahinaan
subalit huwag mong ipangako lang ito basta
higit kong ibig na madama ang damdaming iyong binabata
sa halip na marinig ang mga mabulaklak mong salita



*ilang bahagi ng tula.
nilikha bilang tugon sa isang padalang tulang mensahe na isang kasama na may pamagat na Kung ibig mo akong makilala ni Ruth Elynia S. Mabanglo.

isang araw na uulan sa sunken garden

naglalakbay ang makapal na ulap
ilang libong milya ang layo mula sa aking ulunan
maitim at abuhin ang kanyang larawan
kasabay niya ang hanging may lamig na hatid sa aking katawan

katatapos lamang ng pag-ulan kaninang umaga
ilang oras na din ang lumipas narito't nagbabadya
ang muling pagbagsak nila sa lupa

maganda pa rin ang kanyang obra
ang luntiang kabuuan niya na lalong tumingkad pa
marahil dulot na rin ng madalas na pag-ambon at pagluha

ganoon pa din ang hatid niya:
kapanatagan ng loob
at sandaling paggaan ng pandama
mga ninakaw na sandali sa magulong kalagayan
nitong isang lipunang parang ikinahon ng dayuhan
isang lipunang iginapos ng mahigpit
sa pagsasamantala't kahirapan

at naisip ko siya
habang matama kong minamasdan
ang maraming iba pa
na tulad ko din ay ninanamnam
ang kariktan nitong hardin
na may kakaibang ganda

at naisip ko siya
sa bawat malulutong na halakhak ng isang dalaga
na malapit lang sa aking kinahihimpilang damuhan
na tila seda sa aking balat
habang marahang pumapatak
ang ambon sa aking balat
at sa aking kaliwang mata
noong aking tangkaing sulyapan
ang kalawakang marahan ng lumuluha

at naisip ko siya
at kung paanong ang harding ito
ay halos maging kapara niya
na kung paanong sa bawat araw
ay umaalma ang iyong ganda
kagaya ng hardin lalong umaakit
sa pagal na mga mata

at naisip ko siya
at kung paanong ang hardin at siya
ay katulad na sa esensya
kung paano nila kinakanlong
ang malawak na masa
at dahil dito, lalo pang nahubog
ang kariktang kakaiba

at naisip ko siya
habang marahan kong tinatawid
ang pinakamalapit na silungang
paghahatiran sa akin
nitong mga paang beterano na sa paglalakbay
doon sa dahilig at pilapil
kalsada at bukid
sa mga eskinita at malubak na bagtasin

at nasiip ko siya
habang itong maya
at ilang ibong 'di ko pa nakikilala
maagap na naghahanap ng masisilungang sanga

naisip ko siya
at ang pakikibaka ng masa
na lipos ng pangako at pag-asa

Xaymaca

mano kung ikaw ay naninigarilyo
at halos makipagpaligsahan sa mga tambutso
kahit pa umiinom ka ng alak
at ga-bariles pa ang inuubos sa kakalaklak

pipikit na lang ako
habang tangan ko ang mikorpono
di ko hihintaying sumabog
ang nakabibinging palakpakan
agad sasambitin
ang mga titik ng ating awitan
bago pa maisip nitong nerbyos
na ako ang pag-istambayan
at maunsyaming lahat
ng aking pinagsanayan

sa saliw ng gitara raragasa ang mga luha
bago pa man ako yumuko't
pagsarahan na ng kurtina
layon kong ipaabot itong aking nadarama
la mang lamyos itong tinig
sisikapin kong mapaganda

bundok man ang bararak na tayo'y maging
at kay siwal ng parusang
sa aki'y itinaning
akin itong mahihintay
pawian man ng buhay

subalit...
sa ngayon
sa piling ng malawak na masa
sa kanlungan ng kumonidad na inoorganisa
ako'y magpapatuloy
buong pagkatao'y ilulunoy
para sa pagmumulat
regular na pagpakat
masikhay.
masinsin.
masigasig.
mapangahas.
para sa sambayanan
na walang sawa nating pinaglilingkuran

magpakailanman

kung wala ka ng masilayang
kahit isang dahon
lanta man o luntian
kahit isang halaman
o puno o ugat
o lupa ng iyong pagkatao
kalimutan mo na ding nagsabi ako
ng tungkol sa kung ano ang pag-ibig
kalimutan mong nangusap ako
tungkol sa pagmamahal
na aking muling nasumpungan
ng magtagpo ang mga mata mo
at mga mata ko
doon sa hardin ng pakikibaka
kung saan ang mga rosas at sampagita
sumisibol sa hanging lipos ng alikabok at pulbura
kung saan ang santan at gumamela
sumisibol sa likidong maalat at malansa
at madalas ay lila o matingkad na pula
kung saan ang mirasol at jasmin
sumisibol ng walang sing tingkad
sa mahaharot na ilaw ng takipsilim
hanggang sa nalalapit na pag-uumaga

habilin

papanaw na sa mundo ng retorika
ang mga titik na pinagtagpi-tagpi nitong akala mo makata
pagkalugod ang ginuguhit doon sa mga pahina
ng mga aklat at sulatang dahon at alpombra

kung magising ka sa isang bukangliwayway
at masilayan ang mga likhang walang malay
pag-alabin mong muli ang mensahe ng pakikibaka na taglay-taglay
nang bawat akdang tula at epikong kalangkap ay tayutay

pagliyabin mo pang higit ang panulaan at panitikan
ilantad mo ang sanglaksang nobela ng paglaban
imulat mo pa ang maraming 'di nakakaalam
at kahit yaong may dunong subalit nagbubulag-bulagan

ipakita mo ang kawastuhan para sa bayan, nitong digma
ipakita mo ang larawan gamit ang di mabilang na tugma
ipinta mo gamit ang kulay pula at lila
isulat mo gamit ang dugo at pawis at luha

sa kabalyerong nagmamahal

marahil pinahupa ng ulan
ang nasisilay na pagkatupok
doon sa pusong nag-aalab
sa pagsinta't pagsuyo

ipagpaumanhin mo
kung may sakit iyong dulot
'di nais ng ulan na
tuluyan kang masiphayo at igupo
at ipahamak ng apoy
na ikaw din ang bumuo
batid niyang walang 'sing tamis ang pagmamahal
subalit batid niya rin
ang pagkakaiba
ng pagmamahal sa pagpapatiwakal



*tulang tugon sa ilang bahagi ng tulang "oda sa kabalyero" na pinadala ng isang kasama at kaibigan.

pagsasanib

kayo ay mga ama't ina namin
kayo ay mga ehemplong inspirasyon naming bibitbitin
saan mang larangan kami mapadpad
sa mga eskwelahan man o maralitang komunidad
sa mga pabrika man o malaking pagawaan
sa mga eskinita man o tabing estero
sa kabundukan man o talampas o malalayong pueblo

ang laban ninyo ay laban ko
at ng mamamayan ng lipunang ito
ang laban ninyo ay labang pagtutulungan nating ipanalo
masalimuot man ang daan
magtagal man ang sakripisyo't kahirapan
asahan ninyo mga inay at itay
tuloy ang laban hanggang sa tagumpay...

tanglaw

madami akong gustong sabihin
at maaaring maubusan ako ng sasabihin
o maumid and dila ko at di ko maiparating

madami akong naiisip
gusto kitang yakapin
nais kong halikan ang iyong pisngi
at sa maniwala ka at sa hindi
kaya ko ginagawa ito
dahil sa iyo din

nagtitiis sa gutom at hirap
patuloy na humaharap
sa pagsubok na kalangkap
ng pakikibaka para sa paglaya

dahil sayo.

ang totoo dahil din sayo
at ang totoo
marahil
ibig ko lang din sabihin

mahal kita...

hindi na ako kilala ng alaga naming aso

hindi.
wala na ang dating halamang
tumubo sa pilapil
kung saan madalas maghabulan
ang ating musmos na alaala
napalitan na ng sementong sahig,
pader at bakal na bakod
nahawan na ang magkasintahang puno
ang mangga at ang narra
na madalas tambayan ng
mga kwentuhang may ngiti at pangamba
pumanaw na ang inukit nating
pangarap sa kanilang mga sanga
napatid na ang kinabit nating duyan
na siyang nagbibigkis sa kanilang
akala natin ay walang hanggang pagsasama
wala na din ang matatatag na punong pinagsisilungan
ng mga alagang kalabaw. mga maya at pipit
langay-langayan at maging minsan ni bantay
at kahit ang aming alagang aso
di na ako kilala
banyaga na ako sa lugar
ng aking tahanan at alaala
hindi na ako kilala ng mga alimuom
paru-paro at tutubi
kay dami nang kwentong kanilang pinagsasabi
para kahit papaano sa balita di ako mahuli
kahit ang pag-bubukangliwayway
hindi na ako sanay
ang payak na sapa na madalas paglubluban
ng ating mga tawanan at harutan
di ko na masilayan
at ang tanging alaala ng
mga galos ko't pagkakadapa
at ang tanging alaala ng murang damdamin
para sa sinisinta
wala na
dahil ngayon ay batong daan
ang makikita
sa libis na kung saan madalas maghabulan
at sabay tinatanaw
ang papalubog na araw

magtiis ka muna paru-paro

naghihingalo ang baga sa lamig
nagbabadya ang ulan sa pag-ihip
ang mga paru-paro tuloy nanginginig
di tuloy makapasyal sa harding ibig
tila sinisilaban ang nadaramang pagkainip

sa pagbabanta ng pagbagsak ng ulan
huwag mong ikalungkot mahal kong kaibigan
pagtitiis iyo munang hawakan
titila din naman ang galit ng kalangitan
makikita mo at makakapaglakbay ka din naman

ang puso mo'y lumilikha ng awit
di man marinig ng abang pandinig
nagpapayabong naman ng mga bulaklak sa mga hardin
kumapit ka lang ng mahigpit
sa damdaming binabata simula pagkapaslit

at dahil ang tinotono ng iyong himig
kahit di man naririnig alam kong pag-ibig
sapagkat hindi dadami ang bulaklak
dahil lang sa sikat ng araw at ulang pumapatak
kundi dahil din sa himig mo alay
himig na nagbibigay buhay
epiko ng pagsinta at pagliyag
pagsasanib ng daang taong paglalayag

kape

ikaw ay isang tasa ng kape
na mainam na tinimpla

binudburan ng tamang dami ng asukal
doon sa babasaging tasa
na dinesinyuhan ng simpleng pagmamahal
disenyo ng pag-ibig para sa sambayanan

binuhusan ng mainit na tubig
at marahan na hinahalo
maingat na titikman upang alamin
kung naabot na ba ang asam na lasa
ang tumpak na timpla
habang umaaso at sinasamyo
ang mabangong amoy mo

halos ganito.
humigit kumulang ganito.
ang pakikibaka ng mamamayan.

ikaw

nasasabik na sayo ang masa
hinahanap nila ang tinig mo
inaasan na madinig ang iyong halakhak
ang masasaya mong kwento
nililingon ang matatamis mong ngiti
nagbabakasakaling makita iyong muli

pag-asa kang humahaplos sa pagod nila
kasama kang nagpapaningas sa malaon ng pakikibaka
ang pagkalalang mo sa lipunang mapagsamantala
nagbibigay pag-asa at hustisya
na tunay ngang may magnadang hinaharap
sa pagpapatuloy ng paglaban
para sa pangarap na paglaya

paghihiwalay

kay sayang namamasyal
nitong mga paa
doon sa sahig na minsan patag
minsan maputik
doon sa daang minsan malubak
minsan matarik
doon sa lugar na kay ganda ng tanawin
kung saan ang mga dahon
humihiwalay sa sanga
upang humalik sa lupang sinisinta
kung saan ang mga paru-paro ay nanliligaw
sa mga rosas at jasmin
at gumamela at santan
sa mga bulaklak ng kulay at kariktan
kung saan ang mga langay-langayan
umaawit ng agunyas
para sa namayapang kaluluwa

sino ka nga ba?

kilala mo ba talaga ang tunay na ikaw?
alam mo ba ang dahilan ng iyong mahinang paghiyaw
diyan sa isipan mong nalipos ng karunungan
sa bawat pagkakataong masisilay mo ang mga mata ng yagit sa lansangan?

bakit may kurot sa puso at pag-aalala
sa tuwing makakasalubong silang walang tirahan at magandang kama?
bakit may luhang hindi mo nakikita
unti-unti pumapatak sa nalulumbay mong mga mata?

kay raming pag-uusap na di mo nababatid
ang namamagitan sa iyong mapagpalayang puso't isip
at sa mga mata ng mga pinagsasamantalahang tao na nasa iyong paligid
nag-uusap ng unawaang paglaban ang matuwid

at sa sandaling matalos mo ang layon ng diwa't damdamin
na umambag sa pakikibaka ng sambayanan at paglaya'y kamtin
doon mo lang totoong makikilala ang ikaw na awit
ang 'sino ka nga ba?' dahan-dahan ay magkakahugis
ang ikaw ay obrang sisibol sa daigdig



-tulang alay para sa kaarawan ng isang kasama. sa panahong naaalala ko ang mga katanungan sa kanyang mga mata. pagtataka. pag-aalinlangan. pagkalumbay.
alam ko na kulang ang mga titik sa akdang ito upang sagutin ang agam agam. pero hangad ko na makatulong sa ganitong payak na paraan. at sa lahat na din sa ganitong dahilan.

lungkot

ito ang sandaling lipos ng baket ang diwa
nag-uumapaw sa katanungan ang mga luha
at nagkalat sa himaymay ng utak
at puso ang pagkabalisa

pag-asa

nagkalat ang tuyong dahon
doon sa sahig
sinalong lahat ang mga pagluha
ng mga puno
dumagdag sa mga plastik, karton
at kung anu-anong basura
mga papel at polyeto sa karatig na kalsada
mga basyo ng bala, bomba, labi ng mga pagsabog
at tama ng mga punglo
mga duguan katawang nakahandusay sa lansangan
magkahalong sundalo at sibilyan
ang nasa kalye na duguan
walang buhay na nakahiga
nakaririmarim ang nakikita
kawalang pag-asa at buhay masasalamin
subalit sa paglaon ng panahon
sa pagkaagnas ng mga bagay
marahang sisibol
ang mga usbong
ng samu't-saring damo't halaman
at ang kanilang pagyabong

dyaryo

madalas kasama ko'y isang tasa ng mainit na tsokolate
at tila lente ng camera kung hagurin ko ang bawat mong pahina
nagkakasya ako sa patingin-tingin
sinisikap unawain ang balita at tsismis mong binibigyang diin

pagbabalik

madaming katanungan
naglalaro sa isipan
kamusta?
nasaan ang tahimik
na kasiyahang
hinahanap ng isip
at damdaming nagmamahal?

payapa na sana ang dagat
sa kabilang pangpang...

at ang alon
habangbuhay na babalik
at babalik upang halikan manag-uli
ang dalampasigan

at damhin ang payapang pangpang...

mga alaala sa lawa ng taal

doon ko nakasama ang iyong mga ngiti
habang nagtatampisaw sa lawa ng maraming pagbati

doon ko din nasilay ang di mabilang na lumbay
mula sa labi ng mga taga doong unti-unti ay pinapatay
nitong kahirapang gobyerno ang nagtutulak
upang makatugon sa nais ng among dayuhan

sa kabila ng mga pasakit at hapdi na ating nakaulayaw
sa bawat sandali ang tamis pa ding namnamin ang bawat gunita
habang kasama natin ang masa't
patuloy nating nililikha
ang kasaysayn ng ating ganap na paglaya

migrante

larawan ka ng makabagong bayani
kung saan hinubog ka ng ibayong pagtitiis
walang kapantay na pangungulila
at nalilipos ng pangarap na sinikap buuin
para sa mahal na pamilya
hangad mo'y magandang bukas
hangad mo'y magandang buhay
subalit dahil sa gobyernong walang pagmamalasakit
sa kanyang mamamayan
nilalandas mo
ataol ng iyong pangarap at kabiguan
kapalit ng iyong pawis at dugo
salaping kanilang kinukurakot

pakikibaka

gasgas na marahil ang bawat pag-ikot
ang mga oras na nabubuo
ang pagpatak ng segundo
katumbas ay paghinga, pawis at dugo

sa tsinelas kong wala na sigurong itatagal
kapag nakipambuno pa sa aspalto at semento at lubak
at sumisisid sa baha at burak

kay raming pinagdaanan
pinagsamahan
kasama ng paa kong kumapal na ang kalyong namahay
ilang sugat at galos at paltos
ilang pilay at pasa at maga ang tinamo

subalit tuloy pa din sa pag-ikot
tuloy sa paglalakbay

pagtatagpo

nalalapit na ang wakas ng bawat awit
napipintong magtapos ang bawat paghilik
ang hapon at gabi ba'y magniniig?
o ang gabi at umaga ba'y makapagsasanib?

kailan magkakahugis itong tanong sa isip?
kailan masasagot ang nakabinbin na pag-ibig?
'wag sanang mamali sa nais ipadama
tumitibok ang puso dahil sa iyo din talaga

ang bukangliwayway ma'y luha ang hatid
lumiligid ang mga pipit habang may hinihimig
hinahanap ang pugad sa madawag na hardin
pagdapo'y alinlangan ang sadyang pumipihit

sa iyong paglalakad

ingat sa mga hahakbangan
at baka humiyaw ang lansangan

ikamusta mo ako sa mga damo,
dahon at langay-langayan
pakibati na din para sa akin
ang makasasalubong mong mga bulaklak at paru-paro

at baka sakali
maaari mong isupot
ang masasalubong na mga ngiti
kailangan ko ng madami niyan sa aking pag-uwi

maulan ang umaga

gumising at magbangon sa umagang niyakap ng lamig
habang ang araw na paparating ay nasasabik sa maaalab na halik
mag-inat sa umagang diniligan ng hamog
humikab sandali upang itakas ang natirang pagod

baunin mo ang payong at panlamig
kanina pa naglalaro ang ulan at hangin sa paligid
kay inam sa diwa ng samyong sumisisid
haplos ng pag-alala sa lumbay at pagpikit

lumuluha ang langit sa kanyang pagbati
dinidilig ng pag-asa ang maramot na ngiti
inaanod ang nanatiling sakit at hapdi

paki-gising ako

kamusta ang gabi ng ating pagtatanong?
kung saan ang libag ng nakaraan
pagkatapos hilurin ay nagdulot ng sugat
at mula sa mga galos at gasgas
lumuwa ang mga abong kumikinang
lumatag ang mga bahagharing di pangkaraniwan
doon sa kalawakang lumuluha ng kulay rosas

digma

ibig kong likhain ang maraming tula
na papawi sa kirot na dulot ng mga matatalim na luha
sa gitna ng karimlang nag-uumapaw sa mahiyaing kulay
doon ko papaslangin ang dunong na walang malay

maningning ang iyong bawat titik
tila tinggayad ng kristal na tubig
tila bituing walang pagkupas na gumuguhit
doon sa kalawakang pusikit

lalapatan ko ng himig na tumatangis
ang bawat paghalakhak ng iyong tinig
at sa armas na nabitawan doon sa larangan
sisibol muli't-muli ang sanglaksang bulaklak

rebolusyon

mahal naman kitang talaga.
mahal na mahal.
mahal na handa akong mabuhay para sa iyo.
mahal na mahal.
mahal na handa kong tiisin ang hirap at lumbay at pait.
tiisin ang bawat pasa at galos at sugat.

mahal kita na handa akong masaktan.
mahal kita na maaaring hindi ako maubusan ng dahilan.
o mahal kita at maaaring takasan ako ng mga batayan.
subalit mahal kitang tunay.
alam ko at naniniwala ako.
hindi naman palaging may batayan ang lahat.
sapagkat minsan mahirap ipaliwanang ang ilang nadarama.
subalit alam kong ito ay wasto.
at ipagpapatuloy ko itong sundin.
ang ikaw ay patuloy na ibigin.

doon kita natatagpuan
sa bawat ngiti ng mga batang paslit
doon sa mga maralitang komunidad
sa mga pagbating sumasalubong
doon sa kanayunan
sa piling ng mga magsasaka
mangingisda at maging ng mga katutubo
sa kanilang mga pag-aalala
doon kita natagpuan
sa mga armas na tinanganan
para ipaglaban ang paglaya ng mamamayan
para isulong ang kanilang karapatan
para sa masa at hindi sa pansariling ibig matamasa

sa bawat tawanan at pagluha
sa bawat pagkain at gutom
sa mga tingin ng mga matang malungkot
at nasasaktan at kumakalam ang tiyan
doon kita natatagpuan
at dahil nga doon
minamahal

mahal kita
sa gitna ng hirap
at pasakit at kalungkutan
mahal kita sa gitna ng mga ngiti
at pagtawa at halakhak

at alam ko mahal kita
hindi sa mga salitang binibigkas
dahil alam kong hindi laging 'i love you'
ang kailangang marinig
at hindi laging sa bibig
pinapatunayan ang pag-ibig
hindi sa mga paghahawak o halik
hindi sa pagsasama at pagsasanib
hindi sa ibabaw ng kama at ang paglalapit
sapagkat ang pag-ibig ay pag-ibig
hindi nakakahon at nakapinid
sapagkat ang pag-ibig ay paglaya
at ang paglaya ay pagiging payapa
at ang pag-ibig ay makikita
sa gitna ng digma

sa sunken garden (pagbabalik)

masarap bumalik sa iyong piling
lalo sa mga sandali na takipsilim
anong taimtim
anong gaan sa damdamin
ang ingay ng mga dyip at kotse
ang musikang sa diwa ay humehele
kay sarap madama ang damuhan
sa pagod kong likuran
pati na ang mga hamog sa mga dahon
nagsisimula ng humakbang
anong ganda ng iyong langit
anong rikit n g buong paligid
hindi pagsasawaang mapadpad ulit
sa kalinga ng harding naiiba ang rikit


-mga pinilas na bahagi ng tulang "sa sunken garden(pagbabalik)"

pagbabalik sa sunken garden

kung s pagbabalik ko'y may tuwang idudulot
ang pagkakataong buong-buong dinudulog
sa kalinga ng iyong kay gandang paligid
ibig kong muli't-muli ay malunod
sa mga damuhang kinasasabikan kong higaan
sa lilim ng mga puno mong ibig kong paghimpilan
habang hinaharana ako ng iyong mga katotong langay-langayan
mga pipit at mayang naglalaro-umaawit sa mga sanga't lansangan

sa gabi ng ating muling pagtatagpo
yakapin mo ako ng iyong hanging mapanuyo
hinahanap kong maikulong sa malambot mong bisig at puso
at hindi ko mapapalagpas ang awit mong kay busilak
tilan mga bulong ng pagsinta ang bawat mong halakhak
at dahil sa aking labis na pananabik
di lang sa mga ito at sa hamog na sa pisngi ko'y humahalik
baka sakali
baka sakali

...dito ko na ibig magtapat ng pag-ibig.

pagsasalaysay

o"mabilis naganap ang lahat.
parang pagkurap ko sa iglap
nakita ko na lang nakahandusay
kinulayan ng dugo ang katawang walang malay
muntik nang di marinig ang putok
humalo kasi sa ingay ng mga nagpupukpok
natigagal ako sa nasaksihan
'sing bilis ng hagibis ang mga bala
lumangoy sa hangin at sumisid sa dibdib niya
animo barenang binutas ang sintido
bulagta ang lider aktibista
habang walang anu-ano
may pasibad na motorsiklo"

nakatiwangwang na ang krimeng likha ng estado
at marami pang susunod na ganito
abangan ninyo
abangan ninyo
lalo na kung hindi tayo kikilos
upang ang kaganapang ito ay mapuksa
itong krimen na likha ng teroristang gobyerno

"kowloon-gan"

huwag mo na munang tangkilikin
yaong kainang kowloon house kung tawagin
suportahan natin ang pitumpu't tatlong manggagawa
na inalis sa trabaho na ang
kasalanan lamang nila diumano
pakikibaka para sa mga karapatang omento

masarap nga ang mga tindang pagkain walang duda
subalit anong silbi nito kung mismong manggagawa
ngayo'y walang trabaho't
gutom ang nagpala sa pamilya
matapat na naglingkod ng maraming taon
karamihan higit pa sa sampung taon ang inukol
subalit ang may-ari sadyang ganid sa pagkamal ng tubo

simpleng pagmamalasakit at tulong lamang
sa dinamidaming maaaring kainan
hindi kalabisan
hindi mahirap
kung magsasakripisyo ka
na iwasan munang tangkilikin
ang kapitalistang mapagsamantala
ikaw ang inaasahan
sapagkat sa pamahalaan
walang pagkilos na gainampanan.
kay tagal ng nilalangaw
usapin ng mga manggagawa
hanggang sa kasalukuyan
wala pang hustisyang nakakapa

ang mga manggagawa
pati na ang pamilya
kumakalam ang sikmura
at pang-araw-araw na gastusin
higit pang pinuproblema
kaya ikaw
magising ka
at maki isa

nasasabik ako

nasasabik nga ba ako sa iyong pagbabalik?
naitanong ko ito ng napakaraming ulit
ang totoo, sa maikling panahon
madalas kitang nakikita sa mga pook
kung saan madalas magtama ang ating mga mata
bago ka pa umalis
upang makipamuhay sa mga magsasaka
madalas kitang makita
subalit para magising din sa esensya
na ikaw ay wala pang talaga
pinaglalaruan pala ako nitong mga mata
tunay na sa tuwina hinahanap hanap kita

...ang tinig mong nangangamusta
at nagkukuwento ng sanglaksang pakikibaka
na iyong nakasalamuha



-mga pinilas na bahagi mula sa tulang "nasasabik ako"

nakita ko ang mga pagluha

naitanong mo sa akin
minsang nilapitan ako't kausapin
kay lugod sa iyong pakiramdam

bawat pagkakataong iyo silang nasisilayan
di mo maiwasang mga mata'y lumuha ng tuluyan
saan ba kumukuha ng tatag at tapang
silang mga manggagawang pinagkaitan ng trabaho't karapatan?

alam kong di kita agad nasagot
at a halip, sa aki'y pagkagulat ang iyong idinulot
napaisip din ako't saka naglaro ang sagot

pinakikilos sila ng poot
sa sistemang mapagsamantala at bulok
at dahil batid nilang tama ang paglaban
na ang katarunga'y makakamit
sa walang hintong pakikibaka
para sa paglaya at karapatan

perpekto?

walang perpekto talaga
subalit may magagawa ang pakikibaka
para sa panlipunang paglaya
mula sa buntot ng pagsasamantala

kung ang lahat naman kasi ay perpekto
para saan pa ang pagluha at kalungkutan?
para saan pa ang sakit at pakiramdam?
para saan pa ang paglaban at digmaan?

kung ganoon lang din papanaw na ang nadarama
baka nga wala ng pag-ibig kang inaakap
maaaring wala nang sugat kang ibabansag
doon sa nagalusang pangarap

kung perpekto na ang lahat
bakit pa may nagugutom?
bakit may batang palaboy dito at doon?
bakit walang matirhan ang karamihan?

bakit ang nagtanim walang makain?
bakit ang lumikha walang magamit?
bakit ang mayroon nag-aaksaya?
bakit habang buhay na atang mahirap ang mga dukha?

bakit ka pa nag-iisip:
kung may kakainin bukas?
kung may baon o perang mahahagilap?
kung may pag-asa ang ikaw ay mahahanap?

umiinam na daw ang lahat
ayos na sa palagay ng malakanyang
sa kanyang panlasa ang pag-unlad
o may kaunlaran bang matatawag?

(buntong hininga)
bakit may digmaang sa kasalukyan ay nagaganap
para sa pagtatayo ng lipunang kay tagal ng inaapuhap?

panamilit*

maaaring malungkot talaga ang mga luha
at tila di mapapatid na mga pisi
ang kanilang pagdaloy sa pisngi
animo talon na walang habas sa pagbugso
animo tubig na sumisirit dulot ng hapdi nang paglayo

nagbabadya ang bawat segundo
at sanhi nito ibayo pang pagdaloy
hindi lang ng bigat ng pangamba
kundi ang nabibilang na panahon
na mawawalay tayo sa isa't-isa

maaaring ngang hindi na muling magkita
ang ating mga puso di na magniniig
hindi na muling magyayakap ang mga bisig
subalit baun-baon ang inyong ala-ala
yaong masaya at malumbay na pagsasama

maaaring hindi na maririnig ang inyong tinig
ang masasayang tawanan at mga himig
subalit huwag nawang malunod sa lumbay
sapagkat laksang mga tinig at ngiti at mga kwento
ng pakikibaka at pag-ibig ang ating maririnig

makikita ko pa din ang inyong mga mukha
at alam kong ako sa inyo'y ganun din
sa mukha ng masang ating patuloy na mamahalin
andoon ako at maging kayo nakatitig ng mataimtim
kaya magpakatatag sa napipintong pag-alis

hanggang sa susunod na pagkikita
hanggang sa kung saan man tayo magkasama
hindi ko malilimot ang mga oras
babaunin ko ang mga matatamis na alaala
makulay na kabanata patungong tagumpay


*panamilit = salitang mula sa bisaya na ang ibig sabihin ay paalam.

"...sapagkat ang paglisan ay hindi katapusan.
ito ay pagsisimula pa lamang.
para sa mga nalalapit na paglisan."

iguhit

hayaan mong iguhit ko
ang gandang nagtatago
sa likod ng mga ngiti
nang nagugutom na mga labi

sapagkat hindi maaaring ikubli
ang sakit sa bawat pagngiti
kahit ng mga pangakong yaman
at pinangangalandakang kaunlaran
na pinipilit nilang ihabi
sa mga pahayagan at telebisyon
sa mga radyo at malalaking tarpaulin

hayaan mong iguhit ko
ang gandang nagtatago
sa mga mukhang namimilipit sa sakit
dahil sa gutom na sikmura
at bitukang nagwawala
gandang nagtatago sa mga binusabos
at inalisan ng karapatang mabuhay
ng marangal at maginhawa

hayaan mong iguhit ko.
at sana...
sana
maibigan mo

hindi ako bihasa sa mga kulay
at maging sa mala-dibuhong pagguhit
subalit ang mabigyang hustisya
silang larawan ng hirap at dusa
aking sisikapin na maantig
ang bawat damdamin
ninyong lahat na makakabasa
ng simpleng obrang
mula sa mga titik
at kahit ng sinaunang alibata

pagmasdan ninyong iguhit ko
ang kahirapan at pambubusabos

at sa huli masdan ninyong iguhit ko
ang digmaan at rebolusyon
na lalahukan ng sambayanang magbabangon

isang lipunang makatarungan at makatao
isang lipunang sosyalismo

[tula] sa mga bata sa piketlayn^

musmos pa silang matuturing nitong lipunan
edad apat, lima, pito, labingdalawang taon?
ang iba'y natuto pa lang bumilang
iyong iba'y natutunan pa lang isulat ang kanilang pangalan

iisipin mo ngang di nila naiintindihan
kung bakit sa murang edad
sila'y nasa piketlayn
pero hayun at hawak ay mga placards at posters ng paglaban
at madalas pa ngang nangunguna sa pagsigaw ng mga panawagan
mga karapatan sa trabahong ipinaglalaban
ng kanilang mga ama at ina
na ngayon ay tinanggal ng ganid kapitalista
mga lehitimong karapatang pinagkait sa mahabang panahon
kasabwat ang gobyernong mapagsamantala

maaaring bata nga sila
pero masasalamin mo sa mura nilang mga mata
ang kahandaang lumaban para sa karapatang
maging sila ay unti-unting inaalisan
masisilay mo sa kanilang mga mata
ang musmos na pang-unawang wasto ang kanilang pagsama
na hindi usapin kung bata ka sa pakikibaka
ang mahalaga ay paninindigan at paglaban
para sa pangarap na makatarungang umaga



-^ang tulang 'sa mga bata sa piketlayn' ay alay kina may, jomar, daniel at sa mga anak ng mga manggagawa sa kowloon house na kasalukuyan dalawang buwang mahigit nang nakawelga. at alay na din sa iba pang anak ng mga manggagawang sa murang gulang ay nakikiisa at nakikisangkot sa pakikibaka ng mga manggagawa, ng mamamayang pinagsasamantalahan. "ang lipunan ay isang pakikiwelga. kailangan ang iyong pakikiisa."

ilang tagpo sa piketlayn

may pagkakataong masalimuot ang nagdaang gabi
may dalas na ngiti sa labi ng bawat isa ang namumutawi
may pagbating humahaplos sa pagod na damdamin
nagbibigay ginhawa ang bawat pag-aalala:

"magkape ka muna"
o dili kaya,
"kain tayo kasama"

magkasamang humuhigop ng inumin,
kumakaen, at naghihilik
sama-samang namamaluktot
sumisiksik sa tulugang semento
na sapin ay karton o kahit manipis na pambanig

nagkakasya sa awitang itinotono ng gitara
napapawi ang lungkot at pagod
sa kwentuhan at tawa
magkatuwang sa pagguhit ng mga panawagan
sa likod ng mga tarpaulin
animo mga mag-aaral na nagsusulat
at nagdodrowing
sa sulatang sako at resiklong mga papel
gamit ay tintang kulay dugo at kahel
minsan ay asul at itim
tintang nag-aalimpuyo sa panawagan:

Boykot!

Ibigay ang karapatang dapat ay sa amin!

Katarungan sa 73 manggagawang tinanggal sa trabaho!

awit

tumila na ang pag-ulan
kaya naglalayag na ang mga langay-langayan

at ang sinag ng papahimlay na araw
nanunuot sa mga ulap na namamasyal

kay sarap pagmasdan ng kalawakan
habang gumagapang ang mga segundo sa orasan

tila pinapanood mong maingat na pinipinta
ng pintor ang kanyang hangad na obra maestra
lipos ng ingat at pagnanasa
lipos ng panalangin at pag-asa
marahang hinuhubdan ng kulay
mahinhing kinakahig ng pinsel
ang isinabog na pintura
nagwawala man di'y unti-unting humahawa
doon sa itim na natapong pagluluksa
kaya ang ninanamnam na samu't-saring tingkad
ang pagkupas tila pagong na umuusad
naglalaro sa pagitan ng lumbay at saya
ang labi na dati'y kakulay pa ng dugo
ngunit ngayo'y tinakasan na ng maalab na pula
at nagbabanta nang matuyo ang pagsinta

magkaibang daigdig

hahanap-hanapin ko
ang mga tinig na tila umaawit
yaong mga tinig na madalas kalaro ng aking pandinig.

hahanap-hanapin ko
ang mga gabing malamig.
ang damuhan at semento
at puno at halaman

mga saksi sa mga kwentuhang
naging nobela ng pag-ibig at paglaban...

-mga hininging bahagi sa tulang 'magkaibang daigdig'

[awit] paraiso*

*pagsasalin


nagbalik sa lupaing tinatawag na paraiso
lugar kung saan ang naghihingalong ilog ay may hangganan
walang mga ibong nagliliparan doon sa paraiso
walang puwang na nagpapahintulot sa kanilang magtagal

ang usok na humaharang sa hangin
ang damong wala talaga doon

at kung makakakita ako ng isang ibon, anong saya.
sinubok kong sumulat ng ilang mga salita at lumikha
ng isang payak na awit na maririnig
ng lahat sa buong daigdig

nakatira ako sa lupaing tinatawag na paraiso
sa bahay na gawa sa kartong sahig at dingding
natutunan kong maging malaya sa paraiso
malayang angkinin lahat ng aking nakikita
magkaternong basahan bilang damit
mga plastic bag para sa lamig

at kung walang lamang lata ang tanging mayroon ako, anong saya
hindi ako nakikipag away upang kunin sa iba
ang kanilang barya at mamuhay ng may takot
kagaya ng lahat ng mga kabataan

paraiso, tulungan mo akong manindigan
paraiso, hawakan mo ako sa aking kamay
paraiso, gawin mong maunawaan ng mundo
na kung makakakita ako ng isang ibon, anong saya.
itong pagal at gutom na lupa ay makakaasa
ng kaunting katotohanan at pag-asa at paggalang
mula sa lahat sa buong mundo


*isa sa paborito kong awit...
(mula sa awitin ng smokey mountain)

patawad

sana madali madali lang pigilin ang pagmamahal
sana kasing dali na sa bawat pag-atungal
makakayang hulihin ng daliri ang bawat luhang papatak

luhang hindi na madudurog o malulusaw
upang ialay ko ang maiipong mga kristal
gaagawin kong kwintas ng lumbay yaong mga hamog

at ipapaalalang sa iyong kariktan
isa ako sa nahumaling, lumuha at nasaktan

...isa ako sa mga naiwanan subalit patuloy na nagmamahal.

kinukulayan ng mga patak ng ulan ang salaming bintana

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya ang iyong mukha
hindi ko maaninag ng malinaw
mula sa loob ng sasakyan
na aking kinalululanan
palayo sa iyong kinatatayuan

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya di ko rin makita
ang likhang tingkad ng iyong pagluha

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya ang tanglaw na hatid
ng mga lamparang poste
malamlam pang lalo ang sinag

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya malabo ang nasisilay
sa kalagayan ng masa
maging ang ingay ng mga panaghoy
di ko na makita

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya ang naglalakad na ale
doon sa kalsada
'di ko tiyak kung nasagasaan ba?
dahil sa hirap na dulot ng bitbit
niyang bayong at maleta
mukhang galing siya sa malayo
at di magkandatuto sa paghayo
dito sa lungsod na lipos ng siphayo

kinukulayan ng mga patak ng ulan
ang salaming bintana
kung kaya hihintayin ko
ang kanyang pagtila
dahil natitiyak ko
lilinaw din ang lahat
pagkatapos niyang linisin at tangayin
ang lahat lahat

ang sakit
ang pagod
ang hirap
ang mga libag na sa katawan nagpala
ang mga pawis
ang mga luha
ang mga muta
ang mga pasakit
ang mga nagkukunwaring ngiti
ang mga mapait na halik ng paglisan
ang mga awit
ang mga paglalakbay
ang lahat lahat ng dalamhati
at pagkalugod
ang pagkalanta
ang pagkalusaw
ang lahat lahat

lahat lahat...

pabalik sa lupa
pabalik sa tunay na dapat maging malaya

katahimikan

nabura na sa gunita ng mga mortal
ang minsang itinono ng mga ngayo'y nakahimlay.
doon sa hantungan ng mga pumanaw na katauhan
nagkasama-sama
at maingat na nilalaro
ang pinakamagandang pyesa nilang awit.
kasamang tumutugtog ang mga maya at pipit
animo orchestra sa entablado.
hatid ay kapayapaan sa isip na gumugulo
ginugulo ng problema.
pag-ibig at panata.
nagbabalik sa pagniniig ang paligid
at pagka-umid ng pandama.

[awit] Awit kay Bambi*

Awit kay Bambi
Titik at Musika: Danny Fabella
Boses: Bayang Barrios
Gitara: Empiel Palma
Violin: Jonathan Urbano
Violin: Paul Allesa

'Wag mag-alala mahal na kasama
Sa 'yong pagkawala makakaasa ka
Hindi masasayang alay naming bulaklak
Hindi masasayang mga luhang pumatak
Hindi masasayang aming awit at tula
Ng paghanga at pagdakila

Pagkat bakas na 'yong iniwan
Ay aming susundan
Buong tatag kaming babangon
Sa 'yong kinabuwalan
Pagkat bakas na 'yong naiwan
Ay aming susundan
Libu-libo kaming susulong
Tungo sa kanayunan

'Wag mag-alala mahal na kasama
Sa 'yong pagkawala makakaasa ka
Hindi masasayang ang iyong nasimulan
Hindi masasayang buhay mong ipinuhunan
Hindi masasayang ang sandatang nabitawan
Muli namin itong tatanganan

Pagkat bakas na 'yong iniwan
Ay aming susundan
Buong tatag kaming babangon
Sa 'yong kinabuwalan
Pagkat bakas na 'yong naiwan
Ay aming susundan
Libu-libo kaming susulong
Tungo sa kanayunan

At sa piling ng masa
Muli naming madarama
Ang lambing mo't pagmamahal
Kasama

*awit ng musikang bayan

[awit] 'sangdaang taon*

'Sandaang Taon
Titik at Musika: Danny Fabella
Boses at Gitara: Empiel Palma
Boses: Bayang Barrios
Dagdag na Boses: Jess Bartolome
Violin: Jonathan Urbano at Paul Allesa
Contrabass: Joven Tidon

Pinagtagpo tayo ng hirap at dusa
Sa isang panahon ng pagsisimula
Pinagbuklod tayo ng pagsasamantala
At ng mithiing lumaya

Ang bawat pagsubok ay ating sinuong
Sa bawat labanan ay laging pasulong
Tayong manggagawa'y magkakapit-bisig
Sa iisang kilusa'y tumindig

'Sandaang taon ng dakilang pag-kakaisa
'Sandaang taon, mabuhay ang pakikibaka
'Sandaang taon ng ating kilusang paggawa
'Sanddang taon sa pananagumpay ng digma

Pinapanday tayo ng mga tunggalian
Lalong pinatatag ng mahabang karanasan
Lakas natin ay mapagpalayang kilusan
Na hahawak ng kapangyarihan

At ating kasama'y mga magbubukid
At ang sambayanang hindi madadaig
Dudurugin natin imperyelistang ganid
Hanggang lumang tanikala'y mapatid

'Sandaang taon ng dakilang pag-kakaisa
'Sandaang taon, mabuhay ang pakikibaka
'Sandaang taon ng ating kilusang paggawa
'Sanddang taon sa pananagumpay ng digma

'Sandaang taon mabuhay ang manggagawa
'Sandaang taon mabuhay ang manggagawa
'Sandaang taon mabuhay ang manggagawa


*awit ng musikang bayan

[awit] ikaw ang awit*

Ikaw ang Awit
Titik at Musika: Danny Fabella
Boses at Gitara: Empiel Palma
Dagdag na Boses at Gitara: Jess Bartolome
Percussion: Mark Bambico

Igagawa kita ng isang kanta
At katulad mo walang kasingganda
Musikang lilikhain tinig mo na kay lambing
At laya ang tanging sigaw

Igagawa kita ng isang kanta
At katulad mo walang kasingganda
Hahanga at iibig ang bawat makarinig
Sa pag-awit ay sasabay

Igagawa kita ng isang kanta
Kahit sa gitna ng isang digma
Titik na kakathain mga ngiti mong kay tamis
Naghahatid ng pag-asa
Mga matang nagniningning
Na wari ba'y mga bituin
Kislap ng isang bagong umaga

Igagawa kita ng isang kanta
Aawitin ko hangga't may hininga
Yakap ang gitara ko at mga alaala mo
Himig ay laging buhay
Ganda n'yang natatangi sa bayan ay magsisilbi
Pagkat ang awit ay ikaw

*awit ng musikang bayan

[awit] Anak ng Bayan*

Anak ng Bayan
Titik at Musika: Danny Fabella
Boses: Pepot Suapero
Gitara: Danny Fabella
Gitara: Jess Bartolome
Flute: Jeri Torre

Inay, Itay ako po ay lilisan
Patutunguhan ko ay isang digmaan
Mag-aalay ako ng panahon at buhay
Para sa kalayaan

Inay, Itay 'wag kayong mag-alala
Inyong pagmamahal ay lagi kong madarama
Sa marami pang ama at inang mapagkalinga
Sa tahanang alay nila

Sa aking pag-alis kayo'y hindi rin mawawalan
Libong anak sa inyo'y laging magdaraan
Katulad ko rin, mabubuting anak ng bayan

Pagbati ko sa inyo'y ihahatid nila
Silang anak nyo rin at kasama
Kasabay ng mga ngiti sasabihin nila
Inay, Itay kumusta na

Inay, Itay sa ating paglalayo
Pinapangako kong hindi tayo mabibigo
Ang ating hanggad na malayang bukas
Ay tiyak na matutupad

Sa aking pag-alis kayo'y hindi rin mawawalan
Libong anak sa inyo'y laging magdaraan
Katulad ko rin, mabubuting anak ng bayan
Katulad ko rin, mabubuting anak ng bayan


*awit ng musikang bayan

[awit] payatas*

Payatas
Titik at Musika: Danny Fabella
Boses at Gitara: Chikoy Pura
Percussion: Nards Reyes
Flute: Floro Sernande

Sinikap naming kami ay mabuhay
Ng payapa at marangal
Kumain man kami'y aming pinagpaguran
Walang kapwang ninanakawan
Walang kapwang nilalamangan

(Nguni't/Pagka't) lagi nyo kaming pinapalayas
Ang tahanan naim'y winawasak
Pinalipat-lipat kung saan-saan
Kung ilang beses na'y hindi ko na alam
At nangako kayo ng lupang tirahan
Ngunit ibinigay n'yo ay lupang libingan
Ng aming anak, asawa't magulang

Kami'y hindi na muling aasa
At maniniwala sa inyong salita
Di namin kailangan inyong pakikiramay
Kayong may sala't duguan ang kamay
Sa pagkawala ng maraming buhay

(Nguni't/Pagka't) lagi nyo kaming pinapalayas
Ang tahanan naim'y winawasak
Pinalipat-lipat kung saan-saan
Kung ilang beses na'y hindi ko na alam
At nangako kayo ng lupang tirahan
Ngunit ibinigay n'yo ay lupang libingan
Ng aming anak, asawa't magulang

Sinikap naming kami ay mabuhay
Ngunit kayo itong sa amin ay pumapatay
Mga tinig naming malaon ng sinupil
Ngayo'y naniningil at naghihimagsik
Sa sistemang ito ay naghihimagsik

*awit ng musikang bayan

[awit] Isang araw aanihin*

Isang Araw Aanihin
Titik at Musika: Levy Abad Jr.
Boses at Gitara: Levy Abad Jr.
Dagdag na Boses at Gitara: Empiel Palma
Dagdag na Boses: Jess Bartolome

Sabay nating itanim ang binhi
Ng Paglaya sa bayan
Sabay nating diligin ng pag-ibig
Nang agad ay umusbong
Isang araw ay aanihin natin ang tagumpay
At sabay nating tatamasahin ang masaganang buhay

Sabay nating itanim ang binhi
Ng katarungan sa bayan
Sabay nating diligin ng pag-ibig
Nang agad ay umusbong
Isang araw ay aanihin natin ang tagumpay
At sabay nating tatamasahin ang masaganang buhay

Kaya't wag kang titigil at susuko
Sa pagpunla at paghahasik ng kalayaan
Ang ating p[agkakaisa'y patibayin
At ang ating pagkilos ay lalong patibayin

Sabay nating itanim ang binhi
Ng Paglaya sa bayan
Sabay nating diligin ng pag-ibig
Nang agad ay umusbong
Isang araw ay aanihin natin ang tagumpay
At sabay nating tatamasahin ang masaganang buhay
Isang araw ay aanihin natin ang tagumpay
At sabay nating tatamasahin ang masaganang buhay
Isang araw ay aanihin natin ang tagumpay

*awit ng musikang bayan

[awit] Hanggang Sa Muli*

Hanggang Sa Muli
(Sa Alaala ni Philip Lapa)
Titik at Musika: Levy Abad Jr.
Boses, Gitara: Levy Abad Jr.
Dagdag na Boses, Gitara: Empiel Palma
Harmonica: Jeri Torre


Ang daloy ng oras ay di mapatid
Ang wakas ng awitan palapit ng palapit
Kailan lang nagtagpo, ngayo'y maghihiwalay
Pinag-ugnay tayo ng mga awit ng buhay

Babaunin ko ang 'yong mga ngiti
At ang mga kuwento ng puso't paghihimagsik
At kung hindi man tayo muling magkita
Awitin natin ang awit ng paglaya

Hanggang sa muli mahal kong kasama
Hanggang sa muli sa pakikibaka
Ang mga hakbang natin ay magkaugnay
At wala tayong ibang hanggad kundi tagumpay

Kaya paalam na salamat sa iyo
Di ko malilimot ang mga araw na ito
Isang kabanata sa buhay, mga sandaling makulay
Ang mabuhay sa pag-ibig mo

Hanggang sa muli mahal kong kasama
Hanggang sa muli hanggang tagumpay
Ang mga hakbang natin ay magkaugnay
Pang-ugnay tayo ng mga kwento ng buhay

Hanggang sa muli mahal kong kasama
Hanggang sa muli hanggang tagumpay
Ang mga hakbang natin ay magkaugnay
Pang-ugnay tayo ng mga kwento ng buhay



*awit ng musikang bayan

pipi at walang kamay

magpapatuloy nga ba ang mga tula?
paano kung kagaya ko'y mapipi na ito?
paano kung kagaya ko'y wala na ang kamay upang humulma nito?
paano pa magiging mapagpalaya kung gayon?

kahit pa ang isip ay puno ng ideya at opinyon.
kahit pa nga ang gunam-gunam ay nag-uumapaw sa talinghaga.
kahit pa nga ang naiisip ay naglalarong tugma.
mawawala na nga.
hindi na magaganap yaong sinasambit na tulang mapagpalaya
nitong utak kong humihiyaw ng pag-alma.

kapara ng aking mga sayang na akda
itong pusong di tunay na pinagpala
kasing ilap ng mga titik na nahubog
para bumuo ng kathang tula.
yaring puso ko'y walang
pag-ibig na nais magtiwala.


-inumit mula sa 'pipi at walang kamay'